НОКОМИИ ПАЙМОНИ ЗИДДИМИЛЛӢ (Ҷавоб ба кӯри Юнус, ҳомии сиёсатбозиҳову паймонсозиҳои қалбакӣ)

Паймони зиддимиллӣ, ки гурӯҳҳои зид ва ҳатто аз нуқтаи назари идеявӣ душманро дар зери чатри худ гӯё ба ҳам овардааст, саробе

Муҳаммадиқболи Садруддин - шогирди хонақоҳҳои афғонӣ (Инҳоро бояд шинохт)

Мо силсиламақолаҳоро дар бораи душманони ғоявии миллати тоҷик, ки мавқеъгирии тахрибкорашон дар хориҷи кишвар, обрӯю эътибори давлатро коста мегардонад, оғоз мекунем.  Ин мақолаҳо ҷанбаи амалӣ доранд ва ҳадаф аз нашри ин гуна матолиб, ифшосозии ҳаракатҳои хатарноки зиддимиллии ашхосе мебошад, ки дар зери шиорҳои ҷалбкунанда, вале зиёновар мардумро ба бероҳа мебаранд.

Тавба ё шевани рақси М.Садруддин

Ин тоифа на танҳо сиёсат, балки динро ҳам ба шӯхӣ гирифтааст. Гап сари тавбаи қалбакӣ ва дурӯғини М.Садруддин меравад, ки писарандари дурӯғгӯён аст. Бо далелҳои муътамад, ин тавбаи хасакиро ки икроҳ ба китоби муқаддаси мусулмонҳост, рад мекунем:

НЕОБАСМАЧЕСТВО в ДЕЙСТВИИ

Вчитываясь в книги известных чекистов, виртуозов эпистолярного жанра: Н.Валишева «Чекистские были» и А.Нальского «В горах Восточной Бухары», автор этих строк никак не ожидал, что найдет столько аналогов  между современной исламизацией общества и басмаческим движением.  Эти общности условно можно разделит на этнические, психологические, мировоззренческие, местнические и экстремистские факторы.