КОНСОЙ. Дар шаҳрак доир ба сафарбар намудани ҷавонписарон ба сафи Қувваҳои мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон тадбирҳои зарурӣ андешида шуда, дар ин раванд чорабиниҳои гуногуни ҳарбӣ-ватандӯстӣ, вохӯриву мулоқот бо ҷавонони синни даъвати ҳарбӣ ва волидайн мунтазам роҳандозӣ карда мешаванд. Натиҷаи ташкили дурусти кори тарғиботиву ташвиқотӣ аст, ки аз ин шаҳраки кӯҳконон теъдоди ҷавонон бо амри дил ба адои қарзи Ватан-модар сол аз сол меафзояд.
Истиқлолияти давлатӣ дастоварди бузург, неъмати бебаҳои тоҷикистониён ба шумор меравад. Шарофати ҳамин истиқлолият аст, ки мо соҳиби муқаддасоти миллӣ, аз ҷумла Парчам, Нишони давлатӣ, Суруди миллӣ, Артиши миллӣ, пули миллӣ ва узви комилҳуқуқи Созмони Милали Муттаҳид ва аъзои чандин созмонҳои бонуфузи байналмилалӣ гардидаем. Хизмат ба Ватан қарзи ҳар як фарзанди садоқатманд ва бо нангу ори Ватан аст. Беҳуда намегӯянд, ватандорӣ - имондорӣ аст.