Ахиран, як изҳороти ҷониби Афғонистон раҳбарияти ТТЭ ҲНИ-ро сахт ба таҳлука овард. Аҳмадзиё Сироҷ, раҳбари Раёсати умумии амнияти миллии Афғонистон рӯзи панҷшанбеи 18-уми феврал зимни суханронӣ оид ба натиҷаҳои "Конфронcи минтақаии мубориза алайҳи терроризм" ҳузур доштани дастаҳои ҷангии ташкилоти террористии Ҳизби наҳзати исломиро дар ҶИА тасдиқ кард. Тибқи изҳороти вай, аз 6 то 10 ҳазор ҷангҷӯи хориҷӣ дар ин кишвар мавҷуданд, ки дар миёни онҳо аъзоёни ТТЭ ҲНИ низ ҳастанд.
Ин изҳороти Аҳмадзиё Сироҷ як зарбаи ногаҳоние бар сари наҳзтиҳо буд ва онҳоро сахт ошуфта кард. Зеро саркардаи ТТЭ ҲНИ медонад, ки баъд аз террористӣ эътироф шудани наҳзат аз ҷониби Афғонистон минбаъд имкони мавҷуд будани дастаҳои ҷангиаш дар ин кишвар аз байн меравад. Кишварҳои минтақа, бахусус Тоҷикистону Афғонистон тавассути роҳандозӣ кардани амалҳои муштарак ва ҳамоҳангшуда метавонанд дастаҳои наҳзатиро дар шимоли ин кишвар аз байн баранд. Дар ин ҳолат ТТЭ ҲНИ аз қаноти ҷангии худ – “Ансоруллоҳ” маҳрум мегардад.
Аммо саркардаи наҳзатӣ дар муқобили изҳороти Аҳмадзиё Сироҷ имрӯз оҷиз мондааст ва ғайри интишор додани як баёнияи дуруғину беномусона кори дигаре карда наметавонад.
Албатта дигар касе ба ҳар гуна баёния ва ҳарзагуиҳои раҳбарияти наҳзатӣ бовар намекунад ва эътибор ҳам намедиҳад. Зеро онҳо ҳамагӣ дуруғанд ва гуноҳро ба сари дигарон бор карданӣ мешаванд.
Аҳмадзиё Сироҷ бо изҳороти мазкурисбот кардааст, ки ТТЭ ҲНИ то ҳануз дастаҳои ҷангию террористӣ дорад ва онҳо дар Афғонистон даст ба куштору террор мезананд. Мисоли равшани ҳолати мазкур фаъолияти “Ансоруллоҳ” аст, ки ҳамчун як қисми ТТЭ ҲНИ пештар ба минтақаи Моимайи Дарвози Афғонистон ҳамла карда, шумораи зиёди кормандони пулиси он ҷоро ба қатл расондаанд.
ТТЭ ҲНИ аз аввал то ҳануз аз усули зуроварию хушунат ва террору ҷанг кор мегирифту мегирад. Масалан, ба гуфти яке аз собиқадорони ТТЭ ҲНИ Аёмиддин Сатторов, ки дар филми мустанади “Хиёнат” оварда шудааст, раҳбарияти наҳзатӣ ба зердастонашон дастур медодаанд, ки “агар ба таври осоишта ҳукуматро гирифта натавонистем, бояд аз неруҳои ҷангии худ истифода кунем ва қудратро бо зуроварӣ ғасб намоем”.
Солҳои 1992-1993 наҳзатиҳо дар кишварамон ҷанги дохилиро оғоз карда, аз дасти онҳо шумораи зиёди сокинони Тоҷикистон кушта шудааст. Ҳануз дар ҳамон давра онҳо аз зуроварию қатлу террор ошкоро истифода мекарданд.
Вобаста ба ин, дар соли 1993 дар мусоҳибаи Раҳбари кишвар садо дода буд, ки ТТЭ ҲНИ ягона ҳизбест, ки дастаҳои ҷангӣ дорад ва ҳатто дар шаҳодатномаҳои аъзоёнаш дарҷ шудааст, ки онҳо иҷозати гирифта гаштан ва истифода кардани силоҳро доранд. Аз ин бармеояд, ки ТТЭ ҲНИ на ҳизби сиёсӣ, балки як гуруҳи ҷангию террористӣ аст.
Субҳиддин Зиёев,
ходими пешбари илмии АМИТ
Мақолаҳои боқимонда...
- Амри Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон дар бораи баргузор кардани озмуни ҷумҳуриявии «Илм-фурӯғи маърифат»
- Амри Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон дар бораи баргузор кардани озмуни ҷумҳуриявии «Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст» дар соли 2021
- Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон бо иштироки муовинони Сарвазир, ёрдамчиёни Президент ва роҳбарони як қатор вазорату идораҳои давлатӣ машварати корӣ доир намуданд






Дар доираи нақша чорабинии мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳри Гулистон Раиси шаҳри Гулистон Бахтиёр Саидаҳмадзода якҷоя бо ҳайати корӣ бо вазъи имрӯзаи корҳои ободонї ва хуррамгардонии маркази шаҳр шинос гардид.
Дар Кохи фарҳангии “Истиқлол”-и шаҳри Гулистон ба муносибати 28-умин солгарди Рӯзи таъсиси Қувваҳои мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон ҷамъомади ботантана бо иштироки собиқадорон, ҷанговарони интернатсионалист, муҳофизони сохти конститутсионӣ, афсарону сарбозони қисмҳои ҳарбии дар ҳудуди шаҳр буда, намояндагони ҷамоати шаҳракҳо ва дигар фаъолони соҳаҳои хоҷагии халқи шаҳр доир гардид.
Дар Кохи фарҳангии “Истиқлол” фестивал-озмуни шаҳрии “Чакомаи гесӯ” гузаронида шуд. Дар он аз рӯи чор номинатсия: ороиш ва мӯйбофии қадима, ороиши мӯй дар мавзӯи “Олами афсона”, ороиш ва мӯйбофии замони муосир ва намоиши гесӯи дарозтарин бонувону духтарони гесӯдароз ширкат варзиданд. Мақсади баргузории Фестивал тақвияти муаррифии сарулибоси миллӣ, ороишу парвариши мӯй, ҳунари волои машшотаҳо ва ба ин васила дар доираи расму оинҳои миллӣ, тарғибу ташвиқи маросимҳои анъанавии арӯсбарон, мӯйбофию зулфандозӣ, ҷамолакбандию кокулбофӣ ва намоиши гесӯи дароз, суруду рақс, таронаҳои мардумӣ, бадеҳахонӣ ва эҳёи эҷодиёти даҳонии халқ буд.
АМРИ















