«Сашкаҳо»- дардисарсози башарият

Аҷиб аст, ки қудратҳои ҷаҳонӣ барои татбиқи манфиатҳои худ ва зери назорат нигоҳ доштани кишварҳои мусулмонӣ ҳамеша аз дин ва бовару эътиқодоти мардум суистифод намуда, мисли занбурўғҳои пас аз борон мазҳабу равияҳои нав ба нав ба вуҷуд меоранд. Чунин бархурд боиси он гардидааст, ки ҳар кадоме аз ин мазҳабу равияҳо даъво пеш меоваранд, ки гўё онҳо ҳақанд ва аз «Исломи ноб» ҳарф мезанананд. Яке аз чунин ҷараёнҳо Салафия ба ҳисоб меравад.

Ақидаҳои Сайидюнус сабабгори густариши терроризманд

Роҳбарону фаъолони ТТЭ ҲНИ ба ғайр аз террористу экстремист будан боз чунон палиду нобакоранд, ки мислаш дар ҷаҳон нест. Зеро он амалҳои манфуру нангинеро, ки наҳзатиҳо зидди ватану миллати худ анҷом медиҳанд, дар ҷаҳон ягон гурўҳу ташкилоти ҳамсонашон ҳатто ба худ раво намебинанд. Масалан, туҳматҳое ки наҳзатиҳо нисбат ба мақомот, Ҳукумат ва давлати Тоҷикистон мебофанду паҳн менамоянд,  ягон неруи мухолиф ва ҳатто ҷинояткори давлатҳои дигар дар ҳаққи ҳукуматҳояшон анҷом намедиҳанд. Яке аз разилтарин нафарони наҳзатӣ Сайидюунус аст, ки ягон фурсату имкониятеро аз даст надода, амалҳои душманонаашро бар зидди Тоҷикистон ҳамоно идома медиҳад. Сайидюнусро аз як тараф хоҷаҳои шиамазҳабаш ва аз тарафи дигар Кабирӣ ҳар дам хала мекунанд, ки қарор наистад ва туҳматбофиашро нисбат ба Тоҷикистон давом диҳад. Вале ин амалҳои вай беҳудаанду бо ин роҳи баду хиёнаткоронааш ба мақсади нопоки худ намерасад. Барои мисол ба матлаби охирине ки ў зери унвони «Мансурҷон Умаров ва маншаи ифротгароӣ» дар сомонаи ифротиаш нашр кардааст, таваҷҷуҳ мекунем.

Портрети Истаравшанӣ

Сайидюнуси Истаравшанӣ, шахсиятест, ки дар миёнаи ҷомеаи Тоҷикистон натавонист мавқеи худро пайдо кунад. Дар оғози  ҷанги шаҳрвандӣ бо ҳамроҳии чандеи дигар аз ҳамандешаҳову ҳамдеҳаҳояш дар майдоннишиниҳои солҳои 90-ум иштирок намуд. Онҳо аз зодгоҳи худ танҳо барои шиорпартоӣ ва равған рехтан ба ҷанги шаҳрвандӣ вориди шаҳри Душанбе гардид. Ҷанги бародаркуш оғоз гардиду ӯ аз тарси ҷон кишварро тарк намуд. Роҳ ҷониби кишвари арабии Сурияро пеш гирифт. Сипас, гоҳе дар ин кишвару гоҳи дигаре дар кишвари дигар ба оворагардӣ машғул гардид, ки то имрӯз идома дорад. Замоне дар Ҷумҳурии исломии Эрон иқомат дошт. Сипас бо сабабҳои маълум ҷояшро иваз карду айни замон дар шаҳри Бейрути Лубнон қарор дорад ва фардо номаълум аст, ки куҷоро барояш манзил ихтиёр мекунанд.

Дасисабозиҳои фирории ҳарисниҳод

Раҳбари ташкилоти террористӣ ва экстремистии  Ҳизби наҳзати исломӣ (ТТЭ ҲНИ), Муҳиддин Кабирӣ хиёнаткориҳои аъзоёнашро дакр намуда, баҳри ҳимояи онҳо роҳҳои гуногунро пеша карда, бо ҷалби рӯҳониёни ифротӣ, наҳзатиёни фуруӯхташуда ва зери назари аҷнабиён нишсту вохӯроҳо мегузаронад, то ҳар гуна амалҳои зишти онҳо пушти парда монад. Нигарониҳои роҳбарияти ТТЭ ҲНИ аз он далолат медиҳад, вай фикри обрую нуфузи худро намуда, ки ба манфиатҳои сиёсиаш бисёр латма ворид кардааст. Баҳри нигоҳ доштани мавқеи хеш чунин нишастҳоро ташкил намуда, мекӯшад гунаҳкорони ифротгарои наҳзатиро ҳимоят кунад. Вале намедонад, ки халқи тоҷик кайҳо аз фаъолияти тахрибкоронаи ТТЭ ҲНИ огоҳ ҳастанд. Бар замми ин, раҳбари ҳизб тавассути расонаҳои иттилоотӣ ва шабакаҳои иҷтимоӣ баромад карда, дар бораи ифротӣ будани пайравонаш ҳарфе намегӯяд. Аммо Муҳиддин Кабирӣ бо думравони ифротияш давлату миллати тоҷик - сарзаминеро, ки дар он мутаваллид шудаву ба воя расидааст, зери танқид қарор медиҳад.