ЧЕҲРАИ ДУРӮҒИНИ КАБИРӢ

Мегӯянд, ки офтобро бо доман пӯшонида намешавад. Дар мазмуни ин гуфтор хулосаҳои худро аз бардошти расонаҳои хабарӣ доир ба кирдор, рафтор ва суханони беасосу пучу ҳарзагӯиҳои Муҳиддин Кабирии ватанфурӯшу хоини миллат рӯи қоғаз меоварам. Аввалан, тӯли се сол Дадоҷон Аттовуллоев пайваста Муҳиддин Кабириро ба мунозираву муошират даъват карда буд. Аммо Кабирӣ бо ҳар баҳонаву найранг худро аз мубоҳисаи ошкоро мекашид, яъне дурӣ меҷуст, ё ин ки худдорӣ менамуд. Ниҳоят вохӯрии Додоҷон Атовуллоев бо Муҳиддин Кабирӣ ба вуқӯъ пайваст, мулоқоти рӯ ба рӯ доир гардид. Медонем ва расонаҳои хабарӣ иттилоъ дода буданд, ки Кабирӣ ба он мунозира бо реҷаи қаблан таҳияшуда бо нияти моил намудани Дадоҷон Атовуллоев ба мусолиҳа омада буд. Яъне, ӯ пешакӣ худро дар иҷрои нақши «омӯзгор» ва ҳидояти Дадоҷон Атовуллоев «ба роҳи рост» омада буд. Ва умед дошт, ки «яхи дили» Дадоҷон Атовуллоев «об» мешаваду ба ӯ дасти дӯстӣ медиҳад ва худро маҷбур карда гуфт: «Мо хизмати Дадоҷонро эҳтиром мекунем!».

Аммо оғози мунозираи Кабирӣ мағрурона ҷараён гирифт: Ту кӣ ҳастӣ?! Ман қудрат дорам! Ва ғайраву ҳоказоҳо.

Аз дақиқаҳои аввал Дадоҷон Атовуллоев ба Кабирӣ фаҳмонид, ки ин ҷо гап-гапи кадом як мусолиҳа нест ва ба ҳуҷум гузашт. Ҳамин тавр таҳрезии Кабирӣ дар қоғаз ва рӯи мизаш боқӣ монд. Кабирӣ саргум шуда, ҳамзамон нақши «мураббии беозор» ва «зиёӣ» лахту пора шуд ва фурӯ рехт.

КОНСТИТУТСИЯ- БАХТНОМАИ МИЛЛАТ

Конститутсия, ки тамоми қонунҳо аз он сарчашма мегирад барои пешрафт ва рушди давлат хизмат мекунад ва бахтномаи ҳар як миллат мебошад. Аз ин рӯ Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон воқеан бахтномаи миллати тоҷик аст, зеро он Конститутсияи мукаммале ҳаст, ки ба қатори конститутсияҳои беҳтарини давлатҳои дунё аз ҷиҳати ҳифз ва эътирофи ҳуқуқу озодиҳои инсон ва шаҳрванд дохил карда шудааст.

Масалан  боби дуюми Конститутсия, ки “Ҳуқуқ, озодӣ, вазифаҳои асосии инсон ва шаҳрванд” ном дорад ва аз 33 модда иборат аст пурра ба ҳуқуқ ва вазифаҳои инсон ва шаҳрванд бахшида шудааст. Дар моддаи 17-и боби мазкур оид ба баробарҳуқуқии шаҳрвандон дар назди мақомотҳои давлатӣ ва баробарҳуқуқии онҳо байни ҳам чунин гуфта шудааст: “Ҳама дар назди қонун ва суд баробаранд.