Сарлашкари бузурги рус Александр Суворов гуфтааст: “Касе бо теғу тӯфанг ба сарзамини мо ояд, он аз шамшери адолат мемирад”. Ҷумҳурии Тоҷикистон сиёсати дарҳои кушодро пеша кардааст ва бо ҳар кадом ҷумҳуриҳо бо баназаргирии манфиатҳои миллӣ ва давлатӣ муносибатҳои сиёсӣ, иқтисодӣ, иҷтимоӣ, фарҳангиро ба роҳ мондааст.
Аз рӯзҳои аввали ба даст овардани Истиқлолияти давлатии дар татбиқи робитаи дӯстона, ҳамкории васеи судмандро бо Ҷумҳурии Қирғизистон ба роҳ монд. Мардуми тоҷику қирғиз ҳарчанд ду забон доранд, аммо бисёр урфу одат ва таомули ягона доранд. Дар марзҳои сарҳадии Тоҷикистону Қирғизистон равуои бемамониати шаҳрвандони ду кишвар имкон медиҳад, ки робитаи тиҷоратӣ, фарҳангиву адабӣ, ривоҷ ёфта, рӯзгори сокинони ба ҳам дӯст ривоҷу равнақ ёбад. Зеро мо – тоҷикону қирғизон аз азал ҳамсоя, дӯст ҳастем, урф, анъана ва одатҳои якхела дорем, ки моро ҷудо карда намешавад.
