Сарвари давлат Эмомалӣ Раҳмон Литсейи касбии сайёҳӣ ва хидматро дар деҳоти Симиганҷи шаҳри Ваҳдат мавриди баҳрабардорӣ қарор доданд

Дар деҳоти Симиганҷи шаҳри Ваҳдат Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ — Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон Литсейи касбии сайёҳӣ ва хидматро мавриди баҳрабардорӣ қарор дода, бо имконоти таълим дар он шинос шуданд.

Иттилоъ дода шуд, ки корҳои навсозӣ дар иншооти мазкур соли 2018 оғоз гардида, муассиса дар доираи талаботи ҷории таълимӣ мавриди истифода қарор дода шуд.

Литсейи мазкур аз ҷониби оилаи Зокировҳо дар доираи тадбири Солҳои рушди деҳот, сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ бунёд гардида, дар он ҷавонон аз рӯйи хизматрасониҳои гуногуни бахши сайёҳӣ ва туризм соҳиби ихтисос мешаванд.

Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон бинои 10-ошёнаи истиқоматиро бо коргоҳи дӯзандагӣ ва маркази савдою хизматрасонӣ дар шаҳри Ваҳдат ифтитоҳ намуданд

8 октябр Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ — Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо сафари корӣ ба шаҳри Ваҳдат ташриф оварданд.

Пешвои миллатро сокинони шарафманду меҳнатқарини шаҳр гарму самимӣ истиқбол гирифтанд.

Нахуст Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар кӯчаи Сомониёни шаҳри Ваҳдат бинои истиқоматии 10-ошёнаро, ки бо тарҳи зебову муосир бунёд гардидааст, ифтитоҳ намуданд.

Бинои муҳташами истиқоматӣ, ки аз 54 ҳуҷраи барҳаво иборат аст, аз ҷониби соҳибкори ватанӣ Абдусамад Нарзиқулов бунёд гардидааст.

МАСЪАЛАҲОИ ЗАБОНШИНОСИИ МИЛЛӢ ДАР ТАЪЛИМОТИ ПЕШВОИ МИЛЛАТ. Мақолаи доктори илмҳои сиёсӣ, узви вобастаи Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон С. Ятимов

ДУШАНБЕ, 07.10.2020. /АМИТ «Ховар»/. Забон аз қадимтарин замонҳо то ба имрӯз муҳимтарин далели рӯҳи инсонӣ, воситаи асосии муоширати байни одамон, табодули захираҳои маънавӣ ва омили аслии пешрафти тамаддунҳо мебошад. Ва то вақте ки ҷомеаи инсонӣ ҳаст, бо чунин сифатҳо боқӣ хоҳад монд.

Забон ҳамчун зуҳуроти ҷамъиятӣ, натиҷаи фаъолияти интеллектуалӣ, вокуниши одам ба ҳодисаҳои табиат, ҷамъият ва тафаккур аст.  Он хотираи сиёсӣ, иҷтимоӣ ва фарҳангии миллат мебошад. Неруест, ки қудрат ва тавоноии худро дар ҷараёни ниҳоят мураккабу пурпечу тоби таърихӣ, ки аз муборизаҳо, бурду бохтҳо ва садоқату хиёнатҳо иборат аст, ба намоиш мегузорад.

ХИЁНАТРО НАМЕБАХШАНД

(Андеша пас аз тамошои филми мустанади «Хиёнат»)

«Касеро, ки ба иштибоҳ роҳ додаст бахшидан мумкин аст, аммо касе, ки хиёнат мекунад бахшида намешавад». Таҳти ин гуфтор пайваста кирдорҳои разилона ва хоинонаи ҷонибдорон ва роҳбарони хоини ҲНИ  намоиш дода шуда истодааст, ки дарвоқеъ барои мардуми тоҷик саҳифаҳои норавшан ва пур аз хиёнату разолати ҷонибдорони ин ҳизби ба ном исломӣ маълум гардида истодааст.

Дар ҳакиқат, ин нукта ҷойи баҳс надорад, ки дар ҳамаи давру замон касони хиёнаткорро намебахшиданд ва бахшидан низ мумкин нест. Дар шароити имрӯза ҳамаи мардуми шарафманди Тоҷикистон бори дигар бовар карданд, ки Муҳиддин Кабирӣ ва ҳаммаслаконаш ягон ниятҳои пок надорад, балки мақсади асосии онҳо аз ҳамон ибтидо ба даст овардани курсии мансаб ва вазифа буда, барои татбиқи ин ғаразҳои нопоки хеш аз ягон амали бадтарин парҳез намекунанд.