20 Январ 2021

Дастовардҳои сиёсии солҳои охири кишвар, ки дар маҷмӯъ аз ваҳдати миллӣ ва муҳити солими сиёсӣ иборат буда, ҳамчун омили асосии ризоияти ҷомеа ва нишонаи маърифату фарҳанги баланди сиёсӣ арзёбӣ мегардад, ба пешрафту тараққиёти тамоми соҳаҳои ҳаёт такони ҷиддӣ бахшидааст.

Зеро сатҳи тараққиёт ва эътибори байналмилалии кишвар аз он вобаста аст, ки шаҳрвандон то чӣ андоза дорои маърифати сиёсиву фарҳангӣ ва ихтисосу дониши муосир буда, ҳадафу вазифаҳои худро вобаста ба бунёди давлати ҳуқуқбунёд, демократӣ ва дунявӣ дарк менамоянд.

Ҳифзи давлату миллат ва марзу буми кишвар пеш аз ҳама ба зиммаи шаҳрвандон ва бахсусу ҷавонон вогузор аст. Ҷавонон бояд Ватанро дар баробари модари худ дӯст доранд, қадр кунанд ва ҳифз намоянд. Чанд нуктае дар мавриди пешгирии шомилшавии ҷавонон ба ҳизбу ҳаракатҳои мамнӯъ:

Пешгирии ҳама гуна амалҳое, ки боиси ноустувории асосҳои маънавии ҳаёти ҷомеа мегардад, пеш аз ҳама маҳдуд кардани таблиғи бераҳмию зӯроварӣ вазифаи аввалиндараҷаи мақомоти дахлдор ба ҳисоб меравад. дар ин раванд наврасон ва ҷавононро аз амалу рафтори ноҷо ва ғайриқонунӣ нигоҳ доштан ва ба роҳи дуруст ҳидоят кардан вазифаи муқаддас ва қарзи инсонии падару модарон, омӯзгорону мураббиён, зиёиён ва умуман аҳли ҷомеа мебошад.

Вале ба ҷои ин, бисёр вақт танқиди бамавриду бемавриди ҷавонон ва шикоят аз онҳо ба назар мерасад. Яъне аксари калонсолон ба ҷои тарбияи ҷавонон танқид кардани онҳоро одати худ қарор додаанд.

Чунин шахсон гоҳо ҳикмати халқро фаромӯш мекунанд, ки "ҳар чӣ киштӣ, ҳамон медаравӣ".  Имрӯзҳо Ҳукумати кишвар ба таҳкими низоми таҳсил дар кишвар ҳамаҷониба мусоидат намуда истодааст. Зеро маориф омили муҳимтарини наҷоти миллат ва таҳкими давлат аст. Аз ин рӯ, инкишофи соҳаи маориф ҳадафи стратегии сиёсати давлати Тоҷикистон мебошад. Самти асоситарини рушди маориф аз нигоҳ доштани фазои ягонаи таълим, таъмини ҳатмии ҳуқуқҳои конститутсионии шаҳрвандон ба таҳсил ва ба ҳамаи гурӯҳҳои аҳолӣ дастрас гардонидани таҳсилот иборат аст.

Роҳи дигари пешгирии шомилшавии ҷавонон ба ҳар гуна ҳизбу ҳаракатҳои мамнӯъ ин ба варзиш ва обутоби ҷисмонӣ ҷалб намудани ҷавонон, тануманду солиму қавирӯҳ ба камол расонидани онҳо вазифаи муҳими падару модарон, мактабҳои таҳсилоти умумиву олӣ ва тамоми ҷомеа мебошад. Имрӯзу ояндаи кишвар ва нуфузу эътибори давлати мо дар ҷомеаи ҷаҳонӣ аз ҷаҳонбинии солим, маърифати баланди сиёсӣ, дониши замонавӣ, омодагии касбӣ, соҳибмаърифативу соҳибфарҳангӣ ва эҳсоси гарми ватандӯстиву худшиносии ҷавонон вобаста аст.

Абдураҳмонов АҲЛИДДИН,

мудири Бахши кор бо ҷавонон ва варзиши шаҳри Гулистон